Skedus

D’an Aotrou Even, noter e Landreger.

’Us da vouded ha keuneud moan
’Tomm ar pilligoù war an tan.

An toaz a zo war al leur-zi,
’N ur vasin gouevr pe bodez-pri.

Ne labour ket ar rozell c’hoazh ;
An hanaf* a samm ar c’hravaz. [ar c’hanab ?]

E tu pe du eus an oaled
Lard ha larderezh ’vez gwelet.

En ur c’hornig war ur skabell
Emañ o c’hortoz ar spanell.

Met perak da se taol evezh ?
Sellomp ’ta ouzh an aozerez.

’Barzh an tommder n’eo ket iskis
E vefe e-korf he c’hiviz ;

Ne zougfe ’met he brozh dindan :
He micher ’zo ur stad a boan.

Ha, va zud paour, ar rumm nevez
Ne gar ket kaer aozañ krampouez ;

Aon ’deus da vezañ mogedet,
Peogwir her rankan lavaret.

Ha muioc’h-mui ’mesk an hern kozh
’Kaver pilligoù o repoz.

E gaou ez afemp d’en em glemm :
Dalc’homp drant ha lirzhin hon dremm.

***

Petra ’dalv termal hep termen ?
Gwell eo tañva ur grampouezenn.

Evel-se ’ra ar mevel bras,
Ha, war e lerc’h, kalz re all c’hoazh :

Ar bugel o tont eus ar skol,
Kement ’vez bemdez ouzh an daol ;

Marteze meur a amezeg ;
Enno ne gavin ket abeg,

Rak ’vidon ’lipen va mourouz
En deiz ’tomme ar pilligoù.

Mat ’veze dreist-holl ar c’hrampouez
Servijet e ti va mestrez.

’Trezomp hon-daou ’vezent rannet,
Er memes asied debret.