Skedus

D’an Aotroù Vallaux

N’oufed tremen amañ hep soñjal en enkrez,
En dudi bet ’n hon raok abaoe ma’z eus buhez.
N’em zislavari ket, Roc’h kozh, rak da-unan,
Moarvat, en em blijez o welet oc’h ehan,
Gourvezet ouzh da droad, en o limouzinenn,
Mesaerien ar menez, o deñved ’n o c’hichen.
O hun ne veze ket atav didrouz ha c’hwek :
Dindan skleur ar stered koubloù bleizi naonek
Gant o sell lugernus ’dostae a-wechoù
Ouzh al loened tener, bodet er ribouloù.
Ar Chas a razailhe ha mouezh ar c’herniel-boud
Diwar veg ar reier a roe da c’houzout
E rede, tro-war-dro, spouronus d’ar maezioù,
Drastus d’an tropelloù, preizherien, gwir-diaouloù.
Ha daoust d’an holl zifenn, pet mintin zo bet test
Eus marv evnigoù ’doa talvezet da fest
Da vleizi degouezhet gant harp sioulik an noz,
Pa vez pep krouadur en douar o repoz !

Gwelet ho peus ivez ar pezh na welomp ken,
Marradegou strivuz, ha poelladoù an den
E gwaremmoù Flagous pa gaved en tiez
Irc’hier leun a segal ’vit bevañs ar bloavezh.
Pebezh gouel dirazout, touzet pep lodenn-varr,
Pa veze ar gouren etre gwazed dispar
Evit gounit ar maout a roed d’ar gwellañ,
D’an hini a varre en ur c’hrog buanañ
Pemzek, ugent troatad a-hed, a ledanded,
Rannet, er mintivezh, gant kouerien dibabet !
Ez kichen, o Roc’h kozh, ken ne gaver marrer ;
E-lec’h zo kemeret gant an troc’her gouzer.
War nebeutaat ez a o-unan an deñved...
Ne chom ken en o sav nemet da vein kalet ;
An tremeniad diouzhit a zistro hep sellout...
Leal, me ne fell din dont da’z tianzavout,
Ha, pa ne gouezho ken e kleuz da ziskouarn
Nemet leñvou skrijus sutell an hent-houarn,
E mordrouz an avel em c’hlevi o kanañ
Ez meuleudi, o Roc’h, an tonioù ar bravañ...
Ar brug, al lanneier a gemmesko o mouezh
Evit lavaret dit ez out euz hol lignez.