Skedus

Da F.-M. Bothorel

Pegen laouen e oamp e-barzh va ziegezh
O welet war al leur o treiñ an dornerez !

E-kichen an oaled, ar merc’hed a dride ;
’N ur ober ar bern plouz va zad a vousc’hoarzhe ;

An eil hag egile, deredet d’hor sikour,
’Gaved atav seder ’pad an eurioù labour.

Da noz, ’vit ar peurzorn, « marc’harid » war an daol,
Ar wazed a lâre : « Yec’hed, eost mat deomp holl ! »

Da benn un deiz skuizhus, ur banne gwin-ardant
Na ra droug da nikun ’met d’an den diskiant.

Laket tan er c’horn, ar re gozh a gomze ;
Neuze an dud yaouank buan en em vode,

Hag a lamme er-maez, er Porz-Kloz da zañsal ;
Den ne soñje, moarvat, o gourdrouz, o zamall.

O devezhioù eüruz, re vuan tremenet,
Na pell ’on-me bremañ, pell diouzhoc’h tec’het !

***

Bep bloaz ’karan distreiñ e miz eost da’m menez,
’Vit kaout paouez da’m c’horf hag ehan da’m ene.

Ac’hane pa glevan mouezh ar mekanikoù
’N un draonienn, da serr-noz, e sioulder ar maeziou,

E welan a spered va gwellañ mignoned,
Aet, amañ ha du-hont, kalz, siwazh ! d’ar vered...

Va c’halon velkoniet ’n em garg a enkrezioù ;
Trist ’vez va daoulagad, ’wechoù leun a zaeroù.

Mouezh va bugaleaj a glevan e pep son
Heklev va yaouankiz e pep lec’h a ziston.

Ur vorenn c’hlac’harus a ziskenn war va fenn ;
Gounit a ran ar gêr, trec’het gant an anken.