Skedus

Ur wech damdostik d’ur maner
’Oa o tremen ur baleer ;

Ar baleer ’oa o tremen,
E zivc’har outañ ’skoulmjont krenn

O klevet trompilhoù o son
Er maner ’drek ul liorzh don.

Ur gouel bennak a zo amañ,
Ankouaet ar gloued da brennañ,

Ar gloued dibrennet war he hed
Evel d’unan c’hoazh gortozet.

Ar pirc’hirin da vont eno,
An abardaez deut en hentoù :

Brizh-deiz ha glas ar wenodenn,
Hag un itron e du a-benn,

Hag er penn all an nozvezh vat,
Trompilhoù lirzhin o tostaat ;

Klevet an abadenn a reer,
Dre ’r prenestroù den ne weler.

Bepred ’ae an itron a-raok
Betek an nor ’lec’h ’talc’has krog ;

Hag ur c’hloc’hig ’sonas neuze
Evel ’rae evit pep mare :

Kerkent echu an ebatoù,
Nemet en neñv ne oe gouloù ;

Hag ar c’hloc’h nav gwech ’vorzholas
’Vel evit ur plac’hig, siwazh !

’Vel evit ur plac’h o tremen.
An itron e du n’welas ken.

Met ab’oe evel diagent
’Mañ ar perc’hirin war an hent.